Efeze

Vrijdag 25 mei
We gaan weer op pad, vanochtend gaan we naar Efeze. Het weer is alweer stukken beter dan gisteren. Gisteravond heeft het urenlang geonweerd. Vanmorgen schijnt de zon alweer met her en der wat wolken en volgens het weerbericht wordt het alleen maar beter. We zien in de reacties dat het in Nederland ook goed weer is.
We komen al vroeg aan in Efeze ( het heet nu Efes). Efeze bestaat uit vier delen. Het oudste deel ligt het meest landinwaarts maar de zee trok zich steeds verder terug door het dichtslibben van de zeearm. We zien veel ruïnes en resten van de stad zoals die was in de tijd van Paulus. Er waren vooral Romeinse en Griekse goden. De Efezen namen ook de goden aan die in de buurt werden aanbeden. De beeldjes van Artemis, die hier gemaakt werden en het offeren aan de goden bracht een levendige handel en toen Paulus het Evangelie verkondigde en tegen de afgoden was, waren zij daar natuurlijk niet blij mee. De hele handel zou in elkaar storten. Paulus is daar toen weggestuurd en misschien zelfs gevangen genomen geweest. Van het Christendom is erg weinig te vinden. Maar je ervaart wel hoe de stad in die tijd geweest moet zijn en dan kun je je voorstellen hoe Paulus daar gelopen en gesproken heeft tussen al die tempels en afgodsbeelden.
We stappen weer in de bus en rijden verder naar Sirince (spreek uit als Tsjierinse). Dit was oorspronkelijk een Grieks dorp maar in 1922 is er een ruil geweest tussen de Turken en de Grieken. De Turken die in Griekenland woonden moesten terug naar Turkije. Er wonen nu alleen nog Turken.
In het dorpje lopen we naar de kerk. Dit gaat via steile weggetjes met grote ongelijke stenen. Soms zijn de weggetjes zo steil dat het echt klauteren is. De kerk wordt niet meer gebruikt. Het was een Grieks-Orthodoxe kerk. Binnen zijn alleen nog de kale muren te zien en de pilaren. In het dak zit een groot gat.
Aan de kanten van de weggetjes zijn allemaal toeristen winkeltjes. Er wordt veel wijn verkocht: bosbessenwijn, wijn van perzik en van nog vele andere soorten.
We lunchen in een groot restaurant en krijgen weer ruim voldoende te eten. Na het eten lopen we langs de souvenirs. Lopers en hemden worden gekocht wat anderen weer aanspoort om ook aankopen te doen. Nu lopen we met vier man in het zelfde hemd.

We gaan weer verder. Tijdens de middag-siesta heerst er een vredige stilte in de bus. Bijna iedereen slaapt. Een enkeling kijkt uit het raam of tikt een verslag in. Na de theepauze is iedereen weer wakker en je zachtjes praten. Anderen zijn aan het lezen, maken een puzzel of dromen nog heerlijk voor zich uit.
Tineke krijgt een sms van haar dochter over een aanslag van de pkk in Turkije. Wij hebben er zelfs niets van gehoord, Turkije is 20 keer zo groot als Nederland. Op internet lezen we dat het 320km ten zuidoosten van Ankara is. Wij zitten ten zuidwesten in Pamukale.

Zojuist zijn we in het hotel aangekomen. Er is een thermaal bad met een watertemperatuur van 38 graden! Na tien minuten voel je je een beetje kreeftig worden en zijn we het gewone zwembad ingesprongen. Vanavond gaan we nog een keer!

Er is één foto bij die laat zien wat we morgen gaan doen, met heel veel wit op een berg.