De vulkaan en de angklung

Vrijdag 13 september
Bandung is de hoofdstad van de provincie West-Jave. Voor in de jaren twintig hebben de Nederlanders er een grote stad van gemaakt. Bandung is bekend om zijn mode en als bloemenstad. Door de hoge ligging is het hier koeler en daardoor groeien bloemen en fruit hier goed. Er komen veel toeristen hier, ook vanwege het mildere klimaat.

We gaan naar de vulkaan Tangkuban Prahu. De vulkaan is nog actief. De laatste eruptie was in 1983.
Onderweg vertelt de gids over Indonesie. Er is leerplicht vanaf acht jaar, zes jaar lang basis onderwijs, daarna nog drie jaar middelbaar onderwijs. Het onderwijs is gratis maar er moeten wel uniformen gekocht worden. Dat is voor veel mensen een groot probleem.

Halverwege de vulkaan stappen we uit de bus en met kleine busjes worden we naar boven gebracht. Boven aangekomen zien rechts allemaal souvenir tentjes. En links de krater. In de krater is alles grijs. Vlakken en basaltblokken wisselen elkaar af. Helemaal beneden in de krater zien we een kleine rokpluim. Er is niet veel activiteit te bespeuren in de krater. We lopen met een gids mee de andere kant op. Daar is nog een krater die hier vandaan niet te zien is. Na drie kwartier lopen en klauteren langs hellingen en hoge treden komen we in de krater. Al lopende roken we een steeds sterkere zwavel lucht.We kunnen pootjebaden in het warme, zeg maar hete water. Verderop is een bron waar borrelende water en stoom uitkomt.
Als we weer terug zijn gaan we weer verder, naar een restaurant, want het is ondertussen tijd voor de lunch.
We stoppen bij Ciater, vlak bij de vulkaan. Er is een lopend buffet en daarna kunnen we zwemmen in het zwembad, gevuld met bronwater. Dit water is 39 graden en heeft een hardheid van 2,4 Ph. Het 'frist' lekker op na de wandeling over de vulkaan. Vooral als we uit het water komen is het een soort van fris.

We gaan weer verder, terug naar Bandung. We krijgen nog een 'buitje' onderweg. De straten staan met vijftien centimeter water. De afvoeren zitten compleet verstopt en alles loopt onder. Brommerrijders trekken snel een regenpak aan of schuilen onder een afdakje.
Maar we komen toch aan bij Synopsis. Daar is een concert met de angklung, een instrument, gemaakt van Bamboe. Een angklung geeft een toon. Dus voor meerdere tonen zijn meerdere angklung's nodig met meerdere bespelers. Uiteindelijk hebben we allemaal zo'n ding in onze handen en zit er ongeveer 900 man mee te spelen. Samen met zijn allen brengen we I have a dream ten gehore. Er volgen nog enkele liedjes en er komt later een orkest die meerdere angklungs tegelijk bespelen. Zij spelen onder andere an schone Donau en sluiten af met de Bohemian rapsodie. Het klinkt werkelijk fantastisch!