In Wonosobo

Maandag 16 september
Vandaag gaan we om acht uur op stap. We gaan naar Wonosobo. met het verkeer in Indonesië toch al gauw een paar uur rijden. Soms rijden we lekker door, soms rijden we achter een ossenwagen en schiet het niet op. Onderweg stoppen we enkele keren en drinken we nog koffie waar vreselijk veel suiker in gedaan is. Er wordt vaak gevraagd of je suiker in de koffie wil. Een Javaan zal standaard nee, dank u zeggen terwijl hij ja bedoelt na enig aandringen zal hij uiteindelijk ja zeggen. Maar nu zat er standaard al zeker twee eetlepels suiker in, per kopje.
We lunchen in Purwareja in een gezellig restaurant waar we een rijsttafel geserveerd krijgen. In dit restaurant en ook in een vorig restaurant staat in het midden van de tafel een groot glazen draaiplateau. Op dit plateau worden alle schalen gezet. Iedereen schept op van de schaal die het dichtst bij is en vervolgens wordt het plateau gedraaid zodat het volgende gerecht voor je staat.
Na de lunch komen we aan in Wonosobo waar het Dieng plateau is. Het laatste gedeelte rijden we in kleine busjes. Deze zijn een stuk wendbaarder dan de 'grote' bus die wij hebben. En die is niet eens zo heel groot.

Op het Diengplateau staan op 2000 meter hoogte, de resten van een groot tempelcomplex van het Hindoeïsme. Ze staan vlak bij de vulkanen Sundoro en Sumbino. De bouw is hetzelfde als we enkele jaren geleden in Vietnam hebben gezien, al waren ze daar bijna overwoekerd door het oerwoud.

Na de tempels worden we bij de krater van de vulkaan. We lopen in de krater naar een gat waar water borrelt. Er hangt onderweg een vreselijke zwavellucht. Steeds zie je uit de stenen gaswolkjes en damp ontsnappen. Af en toe borrelt er kokend water op. Bij het grote gat zien we een grote stoomwolk die bijna het water onzichtbaar maakt. Het is of je in een grote pan kokend water kijkt. Maar dan wel eentje met een doorsnee van honderd meter.

Met de busjes rijden we nog verder naar een meer met drie kleuren. Door de weerkaatsing van de zon op de bodem van het meer. Helaas is het helemaal bewolkt zodat we een klein kleurverschil zien.

We rijden terug naar de voet van de vulkaan en stappen over in onze eigen bus. Het is ondertussen vijf uur geweest en we zijn blij dat we weer op weg gaan want het wordt al bijna donker. We hebben nog een aardige rit voor de boeg. Het zal nog een uur of drie duren. We komen uiteindelijk in Yogjakarta aan